Όλοι ξέρουν πως τα welsh pembroke corgi δεν είναι ακριβώς σκύλοι. Στην πραγματικότητα δημιουργήθηκαν ώστε να μπορούν οι νεράιδες να έχουν ένα γρήγορο μεταφορικό μέσο και να καλύπτουν μεγάλες αποστάσεις πιο εύκολα και γρήγορα. Το λευκό γύρω απ τον λαιμό είναι το σημείο που περνάνε τα χαλινάρια καθώς και η μαύρη περιοχή στην ράχη, στα τρίχρωμα corgi, είναι το σημείο που μπαίνει η σέλα. Αυτό άλλωστε το ξέρουν όλοι, είναι κάτι γνωστό εδώ και χρόνια. Περισσότερα για αυτό εδώ.

Το λιγότερο ίσως γνωστό γεγονός είναι το πως έφτασαν τα corgi στην Ουαλία. Μια εκδοχή είναι πως οι πρόγονοι των corgi ζούσαν κάποτε στην Ελλάδα, για την ακρίβεια στην αρχαία Ελλάδα. Διάφοροι μύθοι μιλούν για τις Αλωπεκίδες, μικρούς σκύλους που ομοιάζουν με αλεπούδες που κατοικούσαν στην αρχαιότητα σε διάφορα σημεία της Ελλάδας. Έως τότε ήταν κανονικοί σκύλοι χωρίς ειδικές δυνάμεις, που φυλούσαν πρόβατα και νεροβούβαλους, γάβγιζαν, μύριζαν ο ένας τον πισινό του άλλου και συμπεριφέρονταν σαν...σκύλοι. Για την ακρίβεια ούτε καν οι ίδιοι είχαν μυριστεί τι τους επιφύλασσε το μέλλον τους ξεκινώντας από την αρπαγή μερικών από αυτούς από τους ... τσιγγάνους.

Οι τσιγγάνοι είχαν ανέκαθεν καλές σχέσεις με τις νεράιδες, μερικές εκ των οποίων ζούσαν στους καταυλισμούς τους και απολάμβαναν την νομαδική ζωή γεμάτη ανεμελιά, παράνομο έρωτα και cocktails απο vodka. Η επικοινωνία μεταξύ των νεράιδων σε κάθε σημείο της γης γινόταν και γίνεται παραδοσιακά μέσω του Άστρου Elven που είναι μια ιδιαίτερα περίπλοκη τεχνολογική συσκευή που επιτρέπει απο απλή συνομιλία, βιντεοκλήσεις μέχρι και τηλεμεταφορά, αν και η τελευταία δεν ήταν πάντοτε επιτυχημένη. Αρκετές νεράιδες εξαφανίστηκαν κατά την διαδικασία της τηλεμεταφοράς μέσα στους αιώνες, άγνωστο το που βρίσκονται αυτή την στιγμή. 

Οι τσιγγάνες νεράιδες λοιπόν, μέσω του Elven Άστρου είχαν πληροφορηθεί για την ανάγκη των Ουαλών συγγενών τους για ένα γρήγορο και αξιόπιστο μεταφορικό μέσο. Βλέπετε ενώ οι Ελληνίδες μεσογειακές τσιγγάνες νεράιδες απολάμβαναν τις αργές και νωχελικές μετακινήσεις, οι Ουαλές φαίνονταν αρκετά αγχωμένες με τις μεγάλες λίστες εκκρεμοτήτων που έπρεπε να τακτοποιήσουν σε καθημερινή βάση. Αυτό δεν αποδίδεται σε αμιγώς τυχαίους παράγοντες μιας και ο βασιλιάς και η βασίλισσα των νεραιδών παγκοσμίως βρίσκονταν ανέκαθεν στην Ουαλία. Καταλαβαίνετε το εργασιακό άγχος των Ουαλών νεραιδών και ιδιαιτέρως αυτών που εργάζονταν κοντά στο βασιλικό ζεύγος.

Στο προκείμενο όμως, οι πληροφορίες έλεγαν πως πρέπει να βρεθεί άμεσα ένα ζώο για να του εμφυσησούν μαγικές δυνάμεις και να αποτελέσει βασικό μέσο για τις νεράιδες. Το ζώο αυτό θα έπρεπε κατ αρχας να είναι μικρόσωμο μιας και οι νεράιδες είναι και αυτές περιορισμένου αναστήματος ενώ ταυτόχρονα θα έπρεπε να έχει μεγάλο διασκελισμό για να καλύπτει γρήγορα μεγάλες αποστάσεις, οπότε μιλάμε για κάτι μακρύ αλλά κοντοπόδαρο. Για την καλύτερη λήψη σήματος του Elven Αστρου το ίδιο ζώο θα έπρεπε να έχει μεγάλα μυτερά αυτιά ώστε να χρησιμοποιηθούν, σε συνδυασμό με την ουρά, ως ενισχυτές σήματος. Αυτό με την ουρά δεν λειτούργησε πάντα με την ίδια αξιοπιστία λόγω της έντονης και ακανόνιστης κινητικότητας της τελευταίας γι' αυτό δοκιμάστηκαν και κάποια μοντέλα χωρίς ουρά, τα περιβόητα bobtail corgis. Στην πραγματικότητα ούτε αυτά λειτούργησαν καλά, άλλα παρέμειναν στην παραγωγή λόγω της επιβλητικής έλλειψης ουράς.

Σε κάθε περίπτωση, οι τσιγγάνοι βλέποντας την Αλωπεκίς, κατάλαβαν πως πρόκειται για το ιδανικό για την περίσταση ζώο. Βέβαια οι τσιγγάνοι θα μπορούσαν να έχουν βρει οποιοδήποτε άλλο ζώο με τις ίδιες προδιαγραφές, όπως κάποια κοντοπόδαρη γάτα ή ακόμα και έναν Δράκο του Κόμοντο. Όπως είναι ίσως κατανοητό το γεγονός ότι η Αλωπεκίς ήταν σκύλος και κατ επέκταση τα corgis είναι σήμερα φυλή σκύλων αναγνωρισμένη απ τον FCI ήταν τυχαίο και συμπτωματικό. Ή μήπως όχι?

Οι Αλωπεκιδες, σύμφωνα με έναν άλλο αμφιβόλου αξιοπιστίας μύθο, είχαν ένα θέμα με τα πολυτέλεια και την μεγάλη ζωή. Δεν είναι τυχαίο πως κάποιοι χωρικοί τις είχαν ακούσει να αποκαλούν η μία την άλλη 'Άνασσα' όποτε συναντιούνταν και να κάνουν μια γρήγορη βαθιά υπόκλιση η μια στην άλλη πριν συνεχίσουν τον δρόμο τους. Άνασσα στα αρχαία ελληνικά σημαίνει βασίλισσα. Άνασσα αυτοαποκαλούνταν οι Αλωπεκίδες, βασιλιάς και βασίλισσα των νεράιδων ζήτησαν αυτό το ζώο, γνωστή βασίλισσα με εθισμό στα corgis στο σήμερα. Κάπως αρχίζουν να ενώνονται οι τελείες...

Οι Αλωπεκίδες λοιπόν, σύμφωνα με τον μύθο, έχοντας υποκλέψει τις συνομιλίες των νεράιδων ήξεραν πως οι τσιγγάνοι βρίσκονταν προς αναζήτηση ενός ζώου με τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Για την ακρίβεια κάποια από αυτά τα χαρακτηριστικά ίσως να μην είχαν ζητηθεί ευθέως αλλά να τα πρόσθεσαν οι Αλωπεκίδες μιας και είχαν πρόσβαση στο κανάλι επικοινωνίας. Η ουσία πάντως είναι πως η περιγραφή, πραγματική ή νοθευμένη, φωτογράφιζε στην πράξη τις Αλωπεκίδες. Το σατανικό τους σχέδιο ήταν να μπορέσουν να μεταβούν στην Ουαλία προκειμένου να γίνουν τα ζώα εργασίας του βασιλικού ζεύγους των νεράιδων και να καταφέρουν σε βάθος χρόνου να τρυπώσουν σε διάφορα βασίλεια του κόσμου και μέσω του Elven Αστρου να συντονίσουν τις ενέργειές τους και να...κατακτήσουν τον κόσμο προφανώς.

Οπερ και εγένετο, ή τελοσπάντων είναι το project είναι ακόμα εν εξελίξει. Άρτια εκπαιδευμένες Αλωπεκίδες άρχισαν να γυροφέρνουν τους τσιγγάνους παριστάνοντας τις ανήξερες, οι οποίοι τις 'έπιασαν' και τις έστειλαν στην Ουαλία με συνοπτικές διαδικασίες. Την συνέχεια της ιστορίας την ξέρουν όλοι, με την χρήση αυτών ως μεταφορικό μέσω των νεράιδων κ.λ.π. κ.λ.π.

Disclaimer : Το εκτροφείο μας ονομάζεται Anassa Astro Corgis και ουδεμία σχέση έχει με τα παραπάνω. Σε περίπτωση που ερωτηθούμε θα αρνηθούμε οποιαδήποτε ανάμειξη στα παραπάνω σχέδια των Αλωπεκίδων και των Corgis. Εμείς απλα αγαπάμε αυτούς τους σκύλους και προσπαθούμε να διατηρήσουμε πιστά το πρότυπο της φυλής στην Ελλάδα, την χώρα όπου ίσως όλα ξεκίνησαν;